رب یسر ولا تعسر سهل علینا یا رب العالمین - سال نو بدون محمدجعفری

بسم الله الرحمن الرحیم 

وبشر الصابرین الذین اذا اصابتهم مصیبة قالوا انا لله وانا إلیه راجعون   

 السلام علی اهل لااله الاالله

در این روز ۲۹ اسفند که همزمان با سالگرد مرحوم حاج علی اکبر جعفری است  چهار روز است که جسم زنده یاد مهندس محمد جعفری دربین ما نیست. 

بیماری ایشان از حدود نه اسفند به اطلاع خانواده رسید؛هرچند که از پنجشنبه ۶ اسفند ۸۸ در بیمارستان کسری بستری گردیدند؛آدنو کارسینوم . 

طی مدتی کوتاه بلایی باورنکردنی در تاریخ ۲۵اسفند ۸۸ ساعت یک وسه دقیقه بامداد برسرمان آمد. 

 در ۲۶ اسفند در جوار امامزاده جعفر  پیشوای ورامین به خاک سپرده شدند.روحش شاد. 

پرواز هدیه ای برای روحش که هیچگاه قرارماندن نداشت و هرکاری رادوست داشت که باحداکثرسرعت انجام دهد وحسرت برای دوستان وآشنایان که نتوانستند به وداعش برسند.   

نام :  محمد  نام پدر:  مرحوم علی اکبر  محل تولد :پیشوا  شغل و تحصیلات  :کارشناس مهندسی آبیاری و آبادانی ، مدیرعامل و رئیس هیات مدیره مهندسی مشاورآبخوان ، دارای سی سال تجربه در مهندسین مشاور رشته مهندسی آب   طلوع : ۱۳۲۶  پیشوا غروب: ۲۵/۱۲/۸۸   بیمارستان دی اتاق۳۰۸  پزشک معالج : آًقای دکتر پورروشن که از زحمات ایشان خیلی متشکریم

 

بسم اللّه الرحمن الرحیم السلام على اهل لا اله الا اللّه من اهل لا اله الا اللّه یا اهل لا اله الا اللّه بحق لا اله الا اللّه کیف وجدتم قول لا اله الا اللّه من لا اله الا اللّه یا لا اله الا اللّه بحق لا اله الا اللّه اغفر لمن قال لا اله الا اللّه وحشرنا فى زمره من قال لا اله الا اللّه محمد رسول اللّه على ولى اللّه .

نثار همه  ارواح مومنین ومومنات ؛ذوالحقوق  و... فاتحه مع الصلوات  

جادارد از همه بزرگوارانی که در این مدت خدمت کردند ویا در مراسم ختم قبول زحمت داشتند قددانی کنیم  

****** 

در روز سه شنبه ای بیماری ایشان شروع شد؛ تفالی زدم واین شعر آمد که گویی از صحبت ما سخت به تنگ آمده بود      

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت
روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت

گویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود
بار بر‌بست و به گردش نرسیدیم و برفت

بس که ما فاتحه و حرز یمانی خواندیم
در پیش سوره‌ی اخلاص دمیدیم و برفت

عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد
دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت

شد چمان در چمن حسن و لطافت، لیکن
در گلستان وصالش نچمیدیم و برفت

همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم
کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت

و معنی آنرا نفهمیدم  ولی وقتی روز یکشنبه شنیدم که نظر دکتر شریف زاده وعطایی  وآزمایشات انجام شده آدنوکارسینوم را تایید کرده واقعا وحشت کردم؛  

سه شنبه بعد دوباره تفالی زدم وآمد که  سازی بزن که آهی از آن توان شنیدن  

وسرآخر هفته بعد این شعر آمدو چند ساعت بعد هم فراق وآه :   

دلبر برفت ودلشدگان را خبر نکرد

                            یاد حریف شهر و رفیق سفر نکرد 

یا بخت من طریق مروت فرو گذاشت

                            یا او به شاهراه طریقت گذر نکرد

گفتم مگر به گریه دلش مهربان کنم

                      در نقش سنگ ، قطره ی باران اثر نکرد

دل را اگر چه بال و پر از غم شکسته شد

                        سودای دام عاشقی از سر بدر نکرد

هر کس که دید روی تو بوسید چشم من

                            کاری که کرد دیده ما بی بصر نکرد

من ایستاده تا کنمش جان فدا  چو شمع

                            او گذر به ما چو نسیم سحر نکرد

     حافظ " حدیث نغز تو از بس که دلکش است

                            نشنید کس که از سر رغبت ز بر نکرد     


پیام ضبط شده سرشار از محبت وخاطره انگیز در پیام گیر تلفن:  (کلیک  کنید)

******

اطلاعیه   جامعه مهندسان مشاور ایران 

اطلاعیه  کانون مهندسین فارغ التحصیل دانشکده فنی دانشگاه تهران

 ******

امایک مطلب خواندنی(http://www.ghadeer.org/social/ensan_barzakh/332-0009.htm):

در ارتباط با(پا گذاشتن روى قبور) مرحوم صدوق (ره ) در من لایحضر و مرحوم مجلسى در بحار به نقل از حضرت موسى بن جعفر (ع) آورده اند:
... و قال ابوالحسن موسى بن جعفر (ع): اذا دخلت المقابر فطاء القبور، فمن کان مؤ منا استروح الى ذلک و من کان منافقا وجد المه ⁽¹¹²⁾
حضرت موسى بن جعفر (ع) فرمود: وقتى به قبرستان داخل مى شوید و روى قبرها مى روید، اگر صاحب قبر مؤ من باشد این پا گذاشتن روى آن موجب آسایش و راحتى او از گرفتارى خواهد شد، و اگر صاحب قبر منافق باشد، پا گذاشتن موجب عذاب و غم و اندوه بیشترى براى او مى شود.
معناى حدیث این نیست که باید روى قبور، به این دلیل که براى آنها اثر دارد پا گذاشت بلکه حدیث در مقام بیان این نکته است که اگر از روى بى توجهى روى قبور رفتیم گناهى نداریم ، گرچه صاحب قبر اگر مؤ من است بهره مند خواهد شد.
نکته دیگرى که در این حدیث مورد توجه است این که فرمودند: ((در صورتى که صاحب قبر مؤ من است ، چنین و اگر منافق است چنان ))؛ یعنى فقط از مؤ من و منافق نام برده شده و در مورد قبور کفار سخنى به میان نیاورده اند؟
پاسخ این پرسش در یک جمله و آن این است که : دفن اجساد کفار و مشرکین در قبرستان مؤ منین جایز نیست .
فصل نهم : کیفیت دعا و سلام بر امواتگرچه این بحث از موضوع کتاب خارج است ولى نظر به این که شیعیان در ارتباط با امور دینى و مسائل اخروى معتقد به پیروى کامل از ائمه معصومین (ع) مى باشند و زیارت اهل قبور نیز جنبه عبادى دارد، از اینرو لازم است بدانیم رهبران مذهبى ما چگونه زیارت کرده و چگونه دعا خوانده اند. ما در این مورد به چند حدیث از احادیث مربوطه اشاره مى کنیم :
1-مرحوم مجلسى در مورد آداب زیارت اهل قبور به نقل از محمد بن مسلم از قول حضرت صادق (ع) آورده است :
قال : قلت لابى عبدالله (ع): نزور الموتى ؟ فقال (ع): نعم ... قال : قلت : فاى شى ء نقول اذا اتیناهم ؟ قال (ع): قل : اللهم جاف الارض عن جنوبهم ، وصاعد الیک ارواحهم ، ولقهم منک رضوانا، واسکن الیهم من رحمتک ما تصل به وحدتهم ، و تؤ نس به وحشتهم ، انک على کل شى ء قدیر⁽¹¹³⁾
از حضرت صادق (ع) پرسیدم : به زیارت اموات برویم : حضرت فرمود: بلى ، پرسیدم : وقتى بر مزار آنها رسیدیم چه بگوئیم ؟ فرمود:بگوئید: اللهم جاف الارض ... تا آخر حدیث ؛ یعنى : خدایا زمین را بر آنها وسیع بگردان ، روح آنها را به مقام قرب خود نزدیک کن ، آنها را به رضوان خود برسان ، تنهائى آنها را از رحمت خود برطرف گردان و ناراحتى و وحشت آنها را با انس دادن به درگاه خود پایان ده ، همانا تو بر هر کارى توانمند هستى .
در این حدیث جمله ((جاف الارض عن جنوبهم )) را که معناى ظاهرى آن ((قبر آنها را وسیع بگردان )) است ، به ((زمین را براى آنها وسیع بگردان )) معنا کردیم ؛ زیرا آن جمله کنایه از مقام و رتبه معنوى آنهاست ، و این موضوع در فصل چهارم از بخش اول مشروحا بیان شد.
2- و نیز در همان کتاب به نقل از کامل الزیاره از سعدان بن مسلم بطائنى آورده اند:
... عن ابى بصیر، عن ابى عبدالله (ع) قال : یخرج احدکم الى القبور فیسلم فیقول : السلام على اهل القبور، السلام على من کان فیها من المسلمین و المؤ منین ، انتم لنا فرط، و نحن لکم تبع ، و انا بکم لا حقون ، انالله و انا الیه راجعون ، یا اهل القبور بعد سکنى القصور، یا اهل القبور بعد النعمه والسرور، کیف وجدتم طعم الموت ؟ ثم تقول : ویل لمن صار الى النار فیهریق دمعته ثم ینصرف ⁽¹¹⁴⁾
ابو بصیر از حضرت صادق (ع) نقل کرده که فرمود: وقتى خواستید به زیارت اهل قبور بروید بگوئید: ((السلام على اهل القبور)) تا آخر حدیث و معناى آن این است : ((سلام بر اهل قبور، سلام بر همه مسلمانها و مؤ منینى که در این سرزمین آرمیده اند، شما در رفتن از این دنیا بر ما پیشى گرفته اید و ما با شما همراه خواهیم بود، ما به شما ملحق مى شویم ، همه ما از خدائیم و به سوى او مراجعت خواهیم نمود. اى کسانى که بعد از سکونت اندک از این دنیا رفتید و ساکنین قبرستان شدید، اى کسانى که آن همه نعم و شادى را رها کردید و به دیار دیگر شتافتید، طعم مرگ را چگونه یافتید؟))
آنگاه حضرت فرمودند: پس از این جملات بگوئید: ((واى به حال آنهائى از شما که اهل آتش شدند و از بسیارى غم و اندوه آن سراى جاودانه مدام در گریه و اشک ریختن هستند)) و از قبرستان خارج شوید.
3- باز مرحوم مجلسى به نقل از حضرت سیدالشهداء (ع) آورده است :
و روى عن الحسین بن على (ع) قال : من دخل المقابر فقال : اللهم رب هذه الارواح الفانیه ، والاجساد البالیه و العظام النخره التى خرجت من الدنیا وهى بک مؤ منه ، ادخل علیهم روحامنک و سلاما منى ... و هذا دعاء على امیر المؤ منین (علیه السلام ) لاهل القبور:
بسم الله الرحمن الرحیم ، السلام على اهل لا اله الا الله ، من اهل لا اله الا الله ، یا اهل لا اله الا الله ، بحق لا اله الا الله ، کیف وجدتم قول لا اله الا الله ، من لا اله الا الله ، یا لا اله الا الله ، بحق لا اله الا الله ، اغفر لمن قال لا اله الا الله ، واحشرنا فى زمره من قال لا اله الا الله ، محمد رسول الله ، على ولى الله .
فقال على (ع): انى سمعت رسول الله (ص) یقول : من قراء هذا الدعا، اعطاه الله سبحانه و تعالى ثواب خمسین سنه و کفر عنه سیئات خمسین سنه ولابویه ایضا⁽¹¹⁵⁾
حضرت فرمود: کسى که به زیارت اهل قبور برود و بگوید: اى پروردگار روح هاى فانى ، و اى خداى بدنهاى پوسیده و استخوانهاى متلاشى شده که از این دنیا رفته و بتو ایمان داشته اند، رحمت و مغفرت بى منتهاى خود را بر آنها داخل کن و سلام مرا نیز به آنها برسان .
آنگاه زیارت نامه معروف اهل قبور را از قول پدر بزرگوارش حضرت امیر المؤ منین (ع) نقل فرمود: ((السلام على اهل لا اله الا الله )) تا آخر و در پایان فرمودند: پدرم على (ع) فرموده : از رسول خدا(ص) شنیدم هر کس ‍ این زیارت نامه را بخواند، خداوند ثواب پنجاه سال عبادت به او دهد و گناهان پنجاه سال را از او و پدر و مادرش بیامرزد.
در ارتباط با سه حدیث فوق این توضیح لازم است که : روایات فوق در مورد زیارت اهل قبور در یک قبرستان است و آداب زیارت یک قبر از قبور مؤ منین به گونه اى است که در حدیث چهارم خواهید خواند:
4- مرحوم مجلسى به نقل از مصباح الزیاره آورده است :
اذا ارادت زیاره المؤ منین ان یکون یوم الخمیس ، والا ففى اى وقت شئت ، وصفتها ان تستقبل القبله و تضع یدک على القبر وتقول : اللهم ارحم غربته ، وصل وحدته ، وآنس وحشته ، و آمن روعته ، واسکن الیه من رحمتک رحمه یستغنى بها عن رحمه من سواک ، والحقه بمن کان یتولاه ، ثم اقرء: انا انزلناه فى لیله القدر سبع مرات ⁽¹¹⁶⁾
وقتى اراده زیارت اهل قبور کنى بهتر است روز پنج شنبه باشد و اگر نتوانستى ، هر روز دیگر بدون اشکال است ، آنگاه فرمود: آداب زیارت چنین است که رو به قبله در مقابل قبر بنشینى و دست خود را روى قبر بگذارى و بگوئى : ((خدایا به غربت او رحم کن ، او را از تنهائى برهان و از وحشت و هراسى که دارد ایمن بدار، و از رحمت هاى بى منتهاى خود چنان به او سکونت و آرامش عنایت فرما که از رحمت غیر تو بى نیاز باشد، و او را با صاحبان ولایت [محمد و آل طاهرین او (ع)] محشور فرما و آنگاه هفت مرتبه سوره انا انزلناه فى لیله القدر را تلاوت کن )).
در ارتباط با چهار حدیث فوق تذکرات زیر قابل توجه است :
الف )) از چهار حدیثى که در این فصل ذکر کردیم فقط حدیث چهارم بود که در مورد وقت زیارت سخن گفته بود و آنرا در صورت امکان به روز پنج شنبه منحصر فرموده بود، ولى ما در احادیثى که در فصل اول همین بخش ‍ در مورد ((مشروعیت زیارت اهل قبور)) نقل کردیم به ((عصر پنج شنبه و صبح شنبه )) نیز اشاره داشته ایم . و باید بدانیم که زیارت اهل قبور همانند زیارت پیامبران و ائمه (ع) مخصوص به وقت خاصى نیست خصوصا که در حدیث چهارم نیز تصریح شده ((اگر نمى توانید روز پنج شنبه زیارت کنید، در هر وقت دیگر بلامانع است )).
ب )) چون بهترین و با فضیلت ترین دعاها و زیارات ، آن دعا و زیارتى است که خواننده آن با درک معنا بخواند، از اینرو زیارتنامه هاى فوق را ترجمه کردیم تا علاقه مندان ، معناى کلمات عربى را درنظر بگیرند و هنگام قرائت متن عربى متوجه معانى نیز باشند.
ج )) خواندن دعا و زیارت بر قبور مؤ منین منحصر به آنچه ذکر شد نیست ، گرچه بهتر است اگر قصد زیارت عامه قبور را داشته باشیم همان زیارت را بخوانیم . ولى براى قبور مخصوصى مثل قبور پدر، مادر و یا یکى از خویشان هر یک از سوره هاى قرآن و مخصوصا سوره ((یاسین )) ثواب و فضیلت زیادترى دارد.
د)) همان گونه که از حدیث دوم همین فصل و بسیارى احادیث دگر حتى در مورد زیارت ائمه طاهرین (ع) استفاده مى شود، انسان باید پس از زیارت حرکت کرده و از قبرستان خارج شود. ماندن در شب صحیح نیست خصوصا با توجه به مطالبى که در فصل دوم از بخش اول در بند ((د)) پیرامون واقعه یک مادر شهید بیان کردیم ، بهتر است اموات را هنگام شب آزاد بگذاریم تا بتوانند به منازل و مقاماتى که براى آنها در عالم برزخ برگزیده شده بروند و از فیوضات آن بهره مند شوند.

 التماس دعا